Ditët në Tokë po zgjaten: Shkencëtarët llogaritin se si janë rritur me gjashtë orë gjatë 1.4 miliardë viteve për shkak të gravitetit të hënës
Hëna po largohet nga Toka me një shpejtësi prej 1.5 inç (3.82 cm) në vit
Ndërsa largohet më tej nga Toka, tërheqja e saj gravitacionale dobësohet
Kjo zvogëlon shpejtësinë e rrotullimit të Tokës dhe do të thotë se ditët po zgjasin ngadalë
Shkencëtarët zbuluan se një ditë dikur ishte 18 orë e gjatë 1.4 miliardë vjet më parë
Ditët në Tokë po zgjasin ndërsa hëna largohet vazhdimisht nga Toka.
Sa më shumë të lëvizë hëna, aq më pak tërheqje gravitacionale ushtron në planet dhe aq më të gjata do të bëhen ditët në Tokë.
Dobësimi i tërheqjes midis Tokës dhe Hënës ka rezultuar në ngadalësimin e rrotullimit të planetit, duke i marrë më shumë kohë për të përfunduar një rrotullim 360°.
Një studim i ri që rindërton historinë e Tokës ka zbuluar se 1.4 miliardë vjet më parë ditët në Tokë zgjasin pak më shumë se 18 orë.
Ditët në Tokë po bëhen më të gjata ndërsa hëna largohet vazhdimisht nga Toka. Përfundimisht, ditët do të zgjasin ndjeshëm pasi trupi i vetëm qiellor i Tokës tërhiqet duke reduktuar tërheqjen gravitacionale në planetin tonë
Studiuesit zbuluan se ditët më të shkurtra shkaktoheshin, të paktën pjesërisht, nga afërsia më e afërt e Hënës me Tokën.
Sa më afër sipërfaqes së planetit të ishte hëna, aq më e fortë ishte tërheqja e saj gravitacionale dhe aq më shpejt e bënte Tokën të rrotullohej.
Kjo kontribuoi që ditët në Tokë të zgjasin gjashtë orë më pak se sot.
Profesor Stephen Meyers, i Universitetit të Wisconsin-Madison dhe bashkëautor i studimit, tha: “Ndërsa hëna largohet, Toka është si një patinator që rrotullohet, i cili ngadalëson shpejtësinë ndërsa shtrin krahët”.
Profesor Meyers dhe ekipi i tij u përpoqën të përshkruanin se si marrëdhënia midis Tokës dhe Hënës ka ndryshuar me kalimin e kohës.
Ata përdorën një metodë komplekse statistikore që lidh teorinë astronomike me vëzhgimin gjeologjik – të njohur si astrokronologji.
Duke përdorur këtë metodë, ata ishin në gjendje të shikonin pas në të kaluarën gjeologjike të Tokës dhe të rindërtonin historinë e sistemit diellor.
Profesor Meyers tha: ‘Një nga ambiciet tona ishte të përdornim astrokronologjinë për të treguar kohën në të kaluarën më të largët, për të zhvilluar shkallët kohore shumë të lashta gjeologjike.
Këto ndryshime, të shkaktuara nga disa trupa gravitacionalë që tërheqin një planet, njihen kolektivisht si cikle Milankovitch.
Këto përcaktojnë se ku shpërndahet rrezet e diellit në Tokë, e cila nga ana tjetër do të ndryshojë ritmet klimatike të planetit.
Gjatë miliarda viteve, koha ka ndryshuar ndjeshëm në Tokë, sepse Sistemi Diellor ka shumë pjesë lëvizëse, duke përfshirë planetët e tjerë që rrotullohen rreth diellit.Neoalb
