Këtë vit, sezoni i ullirit nuk ka qenë i bollshëm për disa nga kultivarët autoktonë shqiptarë. Thatësira e zgjatur dhe dëmtimet nga miza e ullirit kanë ndikuar që varietetet si Kalinjoti, Ulliri i Bardhë i Tiranës dhe Mixani i Elbasanit të mos japin prodhimin e pritshëm. Ndërkohë, disa kultivarë më rezistentë kanë rezultuar më produktivë.
Pavarësisht rënies së sasisë, shumë fermerë po orientohen drejt prodhimit të vajit me cilësi të lartë, duke u përpjekur të kompensojnë mungesën e volumit me rritjen e vlerës së produktit. Cilësia po shihet gjithnjë e më shumë si mënyra kryesore për të mbajtur të ardhurat e qëndrueshme në vitet me prodhim të ulët.
Sa i përket çmimeve të vajit, pritet që ato të qëndrojnë afër niveleve të vitit të kaluar, me ndryshime të vogla midis zonave dhe në varësi të cilësisë. Sasia e prodhuar këtë vit konsiderohet kryesisht e shitur, si në tregun vendas ashtu edhe në atë të jashtëm.
Sektori i ullirit mbetet një nga më premtuesit në bujqësinë shqiptare. Vetëm në vitin 2024, prodhimi arriti rreth 147 mijë tonë, me 50–55 mijë hektarë sipërfaqe të mbjellë dhe afërsisht 12 milionë rrënjë në të gjithë vendin. Megjithatë, sfida të rëndësishme vijojnë të mbeten mungesa e fuqisë punëtore dhe nevoja për të përqafuar më shumë teknologji dhe inovacion.
